Η R.γή του R.γέως (13.02.06)

Ξυπνήστε γιατί παραγνωριστήκαμε



Αυτό το λογότυπο δεν είναι σχεδιασμένο τυχαία.

Οι ορθάνοιχτες φτερούγες του Δικέφαλου Αετού είναι ανοιχτές να σκεπάσουν τον καθένα που έχει το ίδιο όνειρο και που θέλει να πορευτεί μαζί.
Προσπαθώντας να εξηγήσω τι νοιώθω μόλις το βλέπω δεν μπορώ να βρω τα λόγια Είναι εικόνες και στιγμές πρόσωπα και καταστάσεις που έζησα και ζω.
Είναι το ΔΙΚΈΦΑΛΕ ΣΕ ΑΓΑΠΏ... όταν η ΑΕKάρα μας διασυρόταν από τον βάζελο στο παγωμένο ΟΑΚΑ τον Φεβρουάριο του 1991...και ξεκίνησε η ιστορία με το στεγασμένο σύνδεσμο στο Άργος.
Είναι το Μείνετε Ενωμένοι που έκλεινε κάθε μήνυμα και δονούσε πρώτα την καρδιά μου και μετά τα αυτιά μου...
Είναι το πρώτο λεωφορείο που μπήκε και πήγε με 27 ψυχές στα Φιλαδέλφεια και γύρισε με 27 ψυχάρες εκείνο το μαγικό βράδυ με την Σπάρτακ Μόσχας στην θύρα 4 της Νέας Φιλαδέλφειας...
Είναι οι μικρές κιτρινόμαυρες γωνιές της επαρχίας που πλημμύριζαν τα Φιλαδέλφεια και άρχιζε το πανηγύρι του δικού μας κόσμου με ανταλλαγή χαμόγελων.
Είναι τα λόγια του ρομαντικού που σαν βάλσαμο στην καρδιά έβρισκαν τον παλμό της καρδιάς.
Είναι η εικόνα των ξενιτεμένων της Νέας Υόρκης 16 Αυγούστου του 1992 στο ¨Άργος να διψάνε να δουν την ΑΕΚ κάθε στιγμή που γίνεται παραπάνω πριν γυρίσουν πίσω...
Είναι οι 40 Καλαματιανοί μάγκες και ο Γιώργος που με ένα Λεωφορειάκι από την Καλαμάτα μέσα στο κατακαλόκαιρο έδεσαν τις καρδιές μας και το Καλαμάτα Άργος και τούμπαλιν έχει γίνει βόλτα για καφέ...
Είναι ο αγώνας για την Original Πελοποννήσου
Είναι η κοπή πίτας της Original Άργους στο στεγασμένο Κιβέρι με 1 πούλμαν από δωματιάκι που ήρθε και έφυγε αστραπή...
Είναι τα ατελείωτα Σάββατα και Παρασκευές με τα έντυπα της ΑΕΚ να εξαντλούνται και news να τονώνουν την καρδιά.
Είναι τα εφημεριδάκια που έρχονταν και δεν φτάνανε να καλύψουν τα χέρια μας.
Είναι τα ατελείωτα γράμματα από μοναδικές ψυχές από Σέρρες, Αλεξανδρούπολη, Ηράκλειο, Δράμα, Ιεράπετρα, Κοζάνη, Βόλος Καβάλα, Κατερίνη, Σπάρτη, Καλαμάτα, Τρίπολη, Πειραιάς, Αγ. Θεοδώρους, Λονδίνο Παγκύπριο, Νέα Υόρκη, Νέα Φιλαδέλφεια, Λαμπρινή, Αλσούπολη, Νέα Ιωνία,Ρέθυμνο, Περιστέρι, Άγιο Νικόλαο, Λάρισα, Χανιά, Κομοτηνή, Πετρούπολη, Σεπόλια, Καισαριανή, Σάμο, Χίο, Μυτιλήνη Πτολεμαίδα, Ηλιούπολη Θεέ μου δεν ξέρω και εγώ πόσα αδέρφια θα ξεχάσω...
Είναι η ανοιχτή εκδήλωση πρόσκληση το 1997 τον Σεπτέμβριο στην πλατεία Δικαστηρίων στο Άργος να μαζευτούμε όλοι οι Ενωσίτες του Άργους και να στεγάσουμε σύνδεσμο.
Είναι οι απογευματινές επισκέψεις για ανεύρεση συνδέσμου και η original γιαγιά...
Είναι η πρώτη απόπειρα στέγασης το καλοκαίρι του 1992 στην Βίτωνος 4 που έμεινε στην καρδιά μόνο λίγων...
Είναι οι απίστευτες εκδρομές στα αδιάφορα παιχνίδια με Ιωνικό και Ηρακλή το 1997 και 1998 και το 2001 των 10 και 12 ατόμων με λεωφορειάκι που έκαναν τον Δημήτρη να χάνει κι άλλα από τα μαλλιά του...
Είναι οι αφισούλες που κάθε εβδομάδα έδιναν τον παλμό μας και τους τρέλαιναν όλους.
Είναι οι ΑΕκοεπιδρομές στην Κίο στο Κιβέρι και στο Ναύπλιο για την στέγαση συνδέσμων και την οργάνωσή μας...
Είναι η ΑΕΚ της καρδιάς που το 1990 στο Άργος έπαιζε με τρεις οπαδούς στο άγνωστο τότε τμήμα της ΑΕΚ... να φωνάζουν ΑΕΚ ολέ...
Είναι οι αστέγαστοι εκδρομείς που σαν από το πουθενά κάθε 15 μέρες μαζεύονταν στο παρκάκι του Άργους για να βρεθούν στις Φιλαδέλφειας τα μέρη...
Είναι το FIGHT FOR AEK που σήμανε την μεγάλη αρχή, τύλιξε τα όνειρά μας ταξίδεψε παντού εντός κι εκτός που σκέπασε κορμιά που το πόθησαν πολλοί κουτοί αντίπαλοι αλλά είναι πάντα κοντά μας ή πάντα κοντά μου πλέον..
Είναι το χαμόγελο του Άκη από τους Αγίους Θεοδώρους...
Είναι το περίπτερο του Σπύρου με τις άπειρες συνελεύσεις και ένα από τα ελάχιστα περίπτερα στην Ελλάδα όπου υπήρχε πάντα εφημεριδάκι...
Είναι η ιστοσελίδα μας…
Είναι η φυτιλιά μας που κράτησε ζωντανούς στο Άργος 2 συνδέσμους της ΑΕΚ έστω και αν ήταν άσχετοι μεταξύ τους.
Είναι η επαναστέγαση το 2002 στην Φείδωνος 13...
Είναι το δεύτερο μαγικό, λεωφορείο της ΜΑΜΑΣ στα γενέθλια τα πυροτεχνήματα η κοπή της πίτας και η ατελείωτη κόντρα Μαμάς - Άργους με το Σπύρο να δίνει τα ρέστα του στο Εμπρός Αετέ...
Είναι οι ξενιτεμένοι του club σε Λάρισα Βόλο και Ηράκλειο που έδωσαν την καρδιά τους και βοήθησαν τα club εκεί σαν να ήταν στο Άργος...
Είναι οι απογοητεύσεις που συνήθως μοιραζόμασταν 3-4 και πάντα ψάχναμε να βρούμε κάτι και να συνεχίσουμε.
Είναι οι αμέτρητες ΑΕΚάρες του Άργους που έχουν δει τα μάτια μου αλλά πάντα στα ίδια 10 άτομα σταματάνε σταθερά όλα αυτά τα χρόνια.
Είναι τα original renault που έφυγαν όλα...
Είναι οι αγώνες πολύ λίγων να επιπλωθεί οι σύνδεσμος και η τεράστια τσέπη του Σπύρου για τον σύνδεσμο.
Είναι η ατέλειωτες κουβέντες για τα ίδια πράγματα και τις ίδιες καταστάσεις.
Είναι τα μόνιμα απλήρωτα έξοδα του συνδέσμου...
Είναι τα φωλιάσματα στον σύνδεσμο και τα ζωγραφισμένα μπουκάλια του ψηλού..
Είναι ο ποντικός που έφαγε την πρώτη πίτα στον σύνδεσμο...
Είναι η πρώτη πρωτοχρονιά στον σύνδεσμο....
Είναι τα καλοκαίρια με την σημαία της ΑΕΚ να κυματίζει
Είναι οι καβγάδες και τα ξενερώματα..
Είναι η εκδρομή στην Τούμπα το 2005 με 12 Αργίτες...
Είναι η Αεκάρα της Καρδιάς στο γυναικείο το 2004 το 2005
Είναι το τουρνουά του χάντμπολ το 2005 και τα επεισόδια με τους λαγούς...
Είναι τόσα πολλά που φοβάμαι ότι ίσως να έχω ξεχάσει ή πρέπει να ξεχάσω γιατί χάθηκε η πορεία στον δρόμο χάθηκε το νόημα και ο στόχος χάθηκε η μαγιά στην ψευτομαγκιά και...
Είναι οι φάτσες που βάζοντας τα προσωπικά τους μπροστά και αφού ισοπέδωσαν κάθε κομμάτι του πάζλ από τα παραπάνω απολαμβάνουν την μοναξιά του εγωισμού και του ατελείωτου αντρισμού τους ...
Είναι οι πιτσιρικάδες που ανδρώθηκαν στον σύνδεσμο αλλά μιλιά δεν βγάζουν...
Είναι ο προβληματισμός και η πίκρα για τον πόλεμο που δέχθηκε η οικογένεια μας τον καιρό που ξαναγύρισε ο προδότης .
Είναι οι ενδεκάδες του ΟΚΟ και οι ανακοινώσεις των extra πριμ...
Είναι οι παλιοί που εξαφανίσθηκαν μέσα σε ένα βράδυ χωρίς να γίνει ποτέ κουβέντα για αυτό...
Είναι τα μπλουζάκια και τα αυτοκολλητάκια που πάντα γίνονται ανάρπαστα και που όλοι μας; έχουμε πουλήσει με διάφορους τρόπους και με τρέξιμο...
Είναι ο πιο έντιμος ταμίας στον κόσμο Αναστάσης...
Είναι οι γνωστοί ανυπόληπτοι του club που το θυμούνται μόνο για τις καύλες τους ή μόνο για τα χούγια τους ...
Είναι όλοι αυτοί που δήθεν προβληματίζονται για τα οικονομικά του club και που πάντα έχουν λεφτά για το ακριβό εισιτήριο, για τις εξαρτήσεις τους αλλά ποτέ πρώτα για τον σύνδεσμο θυσιάζοντας τα παραπάνω...
Είναι ότι ο καθένας που ανοίγει το στόμα του και λέει ότι του κατέβει για οποιονδήποτε και οτιδήποτε ασελγώντας σε ότι εκφράζει ο παραπάνω δικέφαλος αετός και σε ότι δημιούργησε η original . Είναι η πού δημοκρατία και ελευθερία της Μαμάς που τελικά γίνεται έρμαιο λίγων…
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα.
Για όσους ανέβηκαν στο Καυτατζόγλειο με τον Ηρακλή πριν λίγες εβδομάδες το μόνο που έχω να πω είναι ότι καλό είναι πριν κοκορευτούν να θυσίαζαν τα χρήματα αυτά για τον σύνδεσμο και ας μη πήγαιναν στο Καυτατζόγλειο, να πάνε να βρουν και καμιά δουλειά και να θυμηθούν ότι ο σύνδεσμος ή θα είναι ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΌΛΑ ή να πάρουν πόδι μαζί με τις εξαρτήσεις τους και να πίνουν καφέ με βαζέλες και γαύρους και να λένε στην ατελείωτη μαλακία και στα ηλίθια κολλήματά τους και τον ξεπεσμό τους τις μαλακίες που τελικά έκαναν μια ζωή... ΞΥΠΝΗΣΤΕ ΡΕΕΕ!
Και τα λέω όλα αυτά γιατί μεγαλώσαμε με την original να είναι ο ιδανικός τρόπος ζωής να ζεις την ΑΕΚ κάθε μέρα και να γίνεσαι καλύτερος και πιο ζωντανός όχι νεκρός. Για τους νεκρούς τέλος ο σύνδεσμος. Για τους ζωντανούς το κιτρινόμαυρο μονοπάτι πάντα έχει δρόμο μπροστά για μια ολόκληρη ζωή. Αν δεν εκφράζω αυτά που ζείτε και σαπίζουν την ψυχή σας, πείτε με νεκρό πείτε με όπως θέλετε. Αλλά είμαστε πολλοί για να είμαστε νεκροί. Και στις μαλακίες του στυλ "αυτοί είμαστε και τι να κάνουμε" να τις λέτε στην Πάνια και να κάνετε τα παρατράγουδα.

ΚΑΙ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΈΝΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΆΚΙ ΝΑ ΞΕΣΤΡΑΒΩΘΕΊΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΦΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΖΟΚΟΛΛΗΜΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ: ORIGINAL ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΑΝ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ.

Ας σταματήσουν λοιπόν κάποιοι να καπηλεύονται ιδέες και εμπειρίες ζωής και να ξεφτιλίζουν τον ίδιο τους τον εαυτό γιατί δεν αξίζουν τελικά να λένε ότι είναι κάποια πράγματα και να κρεμάνε την σημαία έξω από τον σύνδεσμο...

Τελευταία εικόνα που κρατώ είναι όλα εκείνα τα πεινασμένα μάτια που αντίκριζα στην σκεπαστή τα χαμόγελα ικανοποίησης όλων εκείνων των άγνωστων που είχαμε βιώσει τόσα πολλά στο κλουβί που τόσο ανέμελα μοιραζόμαστε χωρίς να γνωριζόμαστε μεταξύ μας και που ο καθένας με τον τρόπο του έβαζε ένα λιθαράκι για τον εαυτό του και 2 για την ΑΕΚ.-

Γιάννης.